Λίγο ο απολογισμός της χρονιάς που έφυγε, λίγο η μουντάδα του καιρού, λίγο κάτι φίλοι από τα παλιά που δεν χωρούν στα καινούρια...με έπιασαν τα φιλοσοφικά μου...
Αναρωτιέμαι λοιπόν, φίλος είναι εκείνος που με τα λόγια του και την στάση του σε κάνει καλύτερο άνθρωπο ή αυτός που κριτικάρει κάθε σου κίνηση όταν αποφασίζεις να αλλάξεις λιγάκι τη ζωή σου;
Καλή μητέρα έιναι εκείνη που νυχθημερόν ασχολείται με το σπίτι και το παιδί ή εκείνη που ξεκλέβει και λίγο χρόνο για να κάνει πράγματα που την γεμίζουν και να εξελίσσεται;...ό,τιπαύει βαλτώνει και αν βαλτώσεις πως θα δώσεις υγιές παράδειγμα;
Και μια τελευταία αναρώτηση για αυτό το μεσημέρι Κυριακής...η ουσία ή οι τύποι καθορίζουν την ποιότητα ενός ανθρώπου; Ο" πάντα κρατάω τους τύπους" ή ο "δεν είμαι και ατσαλάκωτος ρε παιδιά" τελικά αξίζει να υπάρχει στη ζωή μας;
Καλή εβδομάδα να έχουμε!
